|
Shu dargohga kelsam qo’l titrab,
Ko’ngil kuyar ko’zga kelar nam.
Oliygohga kelsam tentirab,
Bir nimalar ortiq nadir kam.
Zinalardan yuqori chiqib,
Derazadan termulsam pastga.
Ortga qaytar vaqt g’ildiragi,
Xotiralar uyg’onar asta.
Maydonchadan izlayman bu chog’,
O’chi bketgan o’sha izlarni.
Sho’xlik qursin kuzatardik goh,
Yuqoridan suluv qizlarni.
O’zgarmapti sonsiz atirgul,
To’rt tup olma o’sgan bog’imiz.
Yodga tushar tushlik o’rniga ,
Olma g’ajib yurga chog’imiz.
Ustozlarim bag’riga tortib,
Ahvol so’rar , choktiribdi g’am.
Termulaman ajinlar ortib,
Siyraklabdi oppoq sochlar ham.
Oyoq o’lgur tortar ko’chaga,
Ko’kragimdan kimdir surganday.
"Diplom olding,nega kelding?”-deb ,
Hamma menga qarab turganday.
G’ichirlagan eski eshiklar,
O’zgarmabdi koridorlar ham.
Qidiraman nadir ortiqcha ,
Ko’ngil to’lmas bir nimadir kam.
Kimdir chorlar ismimni aytib,
Men ortimga qarayman cho’chib.
Hayrlashar fakultet ma’yus,
Peshonasin suvog’I ko’chib.
Tek qotaman oftob tig’ida,
Yurgimda noaniq hislar.
Derazaning qorachig’ida,
Qo’l silkitar notanish qizlar.
Nima ortiq , nima kam bildim
Toshib chiqar ko’zlarimdan nam .
Pichirlayman : "Ortiqcha o’zim!”
Xo’rsinaman: "Kursdoshlarim kam!”
| 